Do źródeł Sprewy
Sprewa - Nysa - Bóbr
295 km
Tym razem mą Połowę zainspirowało źródło Sprewy,
o czym dowiaduję się już na przełomie lutego i marca br.
Ok!
Nie oponuję i nie wnikam w szczegóły
trasy - wszak najmniejsze niemieckie Góry Żytawskie nie przerastają
moich możliwości rowerowych (póki-co)
Pierwszą
tegoroczną rajzę wbrew bardzo nieciekawym pogodowym zapowiedziom
rozpoczynamy w pochmurny
i chłodny poranek
27 kwietnia.
 |
| Żagań |
- I co?
- Jedziemy/jedziemy! - słyszę zdecydowaną odpowiedź
 |
| Przewóz |
Przewóz i wjazd na komfortowe niemieckie DDR-ki wiodące nas ku Sprewie serwuje swobodę i luzik w pedałowaniu. 
Do rzeki mamy
ok 60 km kręcenia i mogę się porozglądać - dostrzegam soczystość żółtych rzepakowych pól, wsłuchuję się w ptasie trele, by tylko nie dopuścić do myślenia o odczuwalnych niesprzyjających podmuchach i dokuczliwym zimnie.
Na 90km robimy popas, mały przeodziewek i ruszamy do Bautzen.
 |
| Sprewa/Malschwit |
 |
| Zalew Budziszyński |
czyli jezioro zaporowe, (które jest jednym z
bardziej ulubionych miejsc wypoczynku) zaliczając
tzw dalekobieżną trasę rowerową zwaną „Szlakiem Szprewy“.
 |
| Budziszyn |
Nie da się przejechać obojętnie krętymi wąskimi uliczkami historycznej stolicy Górnych Łużyc - tu jest po prostu zjawiskowo!
Mija
godz 14-ta, oddaleni niespełna
50 km od planowanego celu podróży
zlecamy córce zaklepanie noclegu w Jirikov, nawet w najmroczniejszych
oczekiwaniach nie przypuszczając, że te 40km przyjdzie nam przepedałować
w ślimaczym czasie 4 godzin!
Podjazdy i zjazdy, pogoda sprzyjająca podróży - jest pięknie, ale ... nie (!)... musi być pieprzyk!
Tym razem zawodzi nawigacja!
Bryton
się „rozkracza”, nie czyta trasy, drugiego Brytona ze sobą nie
zabraliśmy, poower/bank nie ładuje - musimy trzymać się szlaku - innej
opcji nie ma.
Zaliczamy pierwsze błądzenie - trzeba zawrócić, a taki pechowy zlepek rozstraja wrodzony mi optymizm, zamykam się w sobie,
by nie okazać niezadowolenia.
Jedziemy.
Początkowo trzymam się koła, z
czasem na podjazdach zaczynam odstawać, proszę o popas.
Konsumując
wiosenne kanapki podziwiam piękną panoramę Saksonii, łapię relaks i
wyciszenie.
 |
| Kirschau |
Trzeba
kręcić dalej, Sprewa teraz zdecydowanie szczuplejsza , jej otoczenie już nie
mami skałkami, ale wartkie zakola, klimatyczne zalewy uatrakcyjniają jej
widok.
Zdaje
się dobrze oznakowana DDRka gwarantująca jakąś-tam pewność wiedzie nas nagle w las (!)
- coś tu nie gra!
Zagęszcza się wzajemna relacja,
cierpliwość spada do poziomu zerowego i już mnie szlak nie interesuje,
chciałabym jechać od miejscowości do miejscowości i trzymać się dróg.
Znowu zawracamy
... cd. kręcenia DDRką;
już się nie rozglądam, niczego nie podziwiam
tylko podjeżdżam i zjeżdżam na kole mej Połowy oczekując jedynie
tabliczki z napisem Sonneberg - miasta niemal sąsiadującego z docelowym Jirikov.
Mamy kręty zjazd w prawo i nagle widzę białą tabliczkę,
z naszą docelową mieściną, a więc jesteśmy na miejscu!
z naszą docelową mieściną, a więc jesteśmy na miejscu!
 |
| Jirikov |
- serio!
- naprawdę!
- bez kozery!
Radosne zdębienie!
Banan!
I radosny stuk kasku o kask!
(Relive
prezentuje 159km dystans, trzeba dodać 4 km,
od Przewozu zastopowało mi
nawigację, na szczęście wyłapałam tę sytuację i przywróciłam Apkę do
życia).
https://www.relive.cc/view/rt10004832450
Regenerujemy się przy makaronie z warzywami
i kurczakiem, relaksujemy przy napojach ulubionych w restauracyjnej salce pełnej niemieckich i czeskich gości.
Regenerujemy się przy makaronie z warzywami
i kurczakiem, relaksujemy przy napojach ulubionych w restauracyjnej salce pełnej niemieckich i czeskich gości.
Gwarno tu, uciekamy na mały spacerek, ale jest zimno! Spiesznie zawracamy więc na nasze dwupokojowe poddasze.
Niedziela, 28 kwietnia- „Dziś będą zjazdy” - słyszę słodkie słowa męża
- "Się zobaczy" -
myślę bez komentarza.
myślę bez komentarza.
Opuszczamy wąziutką tu Sprewę
i kierujemy się do Löbau, ale wcześniej wjeżdżamy w urzekający
 |
| Niedercunnersdorf |
Niedercunnersdorf z drewnianą zabudową domów przysłupowych i łupkowatą
fasadą. Kręta droga otoczona bajecznymi gęsto osadzonymi zagrodami
wiedzie nas wraz ze strumieniem poprzecinanym bajecznymi mostkami żwawo w
dół.Pięknie tu!
Zjazdy są odlotowe, serwują odpoczynek i bajerują, ale ... skoro są zjazdy - muszą być podjazdy!
 |
| Lobau |
i przyjemnie zjeżdżam DDRkami, szosami, uliczkami mijanych miejscowości ... raz z bananem na twarzy raz z jego odwrotnym ułożeniem.
 |
| Gorlitz z Nysą Łuż |
 |
| Piękne zakole Nysy Łuż |
Dopiero tuż przed Görlitz zjeżdżamy na niższy teren, tu mamy już Nysę Łużycką, która poprowadzi nas swą komfortową DDRką do kraju, do Przewozu!
 |
| Przewóz |
Od granicy do rodzinnego Żagania dostajemy bonus - pedałowanie z wiaterkiem - pojawia się więc ten cudowny błogostan rowerowy bez względu na stan licznika!
Wjazd
do miasta ubarwiony serdecznym rowerowym pozdrowieniem:
 |
| Nad Bobrem |
- „Witam w Żaganiu!” - naszego przyjaciela Zdzisia/Gebelsa cieszy niezmiernie, (jeszcze tylko by połączyć ze sobą na przebytej trasie trzy rzeki) wjeżdżamy na most Bobru, tu foto-stop i do domu!
Rowerowy wypad do źródła Sprewy zaliczony!
Małżonek zrealizował kolejny swój koncept, a ja?
No cóż - liznęłam Góry Żytawskie - chyba najatrakcyjniejsze pasmo Sudetów z pięknym krajobrazem
i niespotykaną architekturą.
Zachwycona widokami puszczam w niepamięć wszelkie swe trudy, fochy i zasępienia.
i niespotykaną architekturą.
Zachwycona widokami puszczam w niepamięć wszelkie swe trudy, fochy i zasępienia.
Pięknie było!!!
